کد مطلب:48398 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » قرآن

با اين كه جهان چهارگانه جغرافيايي داريم، چرا در قرآن تنها از مشرق و مغرب ياد شده است؟

در اين كه چرا از ساير جهات نام برده نشده است چند احتمال است:

1. مشرق و مغرب در قرآن دو جهت نسبياند كه شامل همه جهات ميشود. اين تعبير در عرف مردم نيز وجود دارد. براي نمونه ميگوييم شهرت فلاني مشرق و مغرب عالم را فرا گرفته است. روشن است كه مراد از اين تعبير همة جهات است; نه تنها مشرق و مغرب حقيقي.(تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 1، ص 414، دارالكتب الاسلامية.)

2. انسان، نخستين جهتي را كه ميشناسد مغرب و مشرق است و بقيّه جهات به وسيله اين جهت شناخته ميشوند. از اين رو، در قرآن كريم تنها از اين دو جهت نام برده شده است.(تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، ترجمه محمد باقر موسوي همداني، ج 8، ص 390، دفتر نشر اسلامي.)

3. مشرق و مغرب با طلوع و غروب خورشيد سازگار است و مردم، بيشتر با آن دو سر و كار دارند.(براي آگاهي بيشتر ر.ك: پژوهشي در اعجاز علمي قرآن، محمد علي رضايي اصفهاني، ج اول، ص 187، انتشارات مبين.)